IT-SELF Małgorzata Osipczuk, www.it-self.pl, www.terapia-par-wroclaw.com

Portal Pomocy Psychologicznej

E-book
Psychoterapia po ludzku

Stowarzyszenie INTRO

E-book
E-pomoc
Psychologiczna pomoc w Internecie
teoria i praktyka

Stowarzyszenie INTRO

Programy pomocy

Artykuły

Czwartek 18 kwietnia 2024

Wszystkie strony...

KONKURS "JAK RADZIĆ SOBIE Z LĘKIEM U DZIECKA?" - nagrodzone prace

9 czerwca zakończyliśmy przyjmowanie prac na konkurs dotyczący dziecięcych lęków. Dziękujemy wszystkim uczestnikom za wzięcie udziału w konkursie i zaangażowanie w wykonanie prac. Nagrody, czyli zestawy książek z Programu "Zaradny Kot" oraz "Lęk" wyślemy pocztą. Gratulujemy laureatom, a poniżej prezentujemy wyróżnione prace.

Mam młodszą siostrę

Mam młodszą siostrę. W tej chwili ma 12 lat. Kilka lat temu bała się spać w swoim pokoju. Przychodziła do rodziców i jak malutkie dziecko chciała spać razem z nimi. Rodzice specjalnie nie dopytywali czemu nie śpi w swoim pokoju. Pewnego wieczoru odkryłam, że przyczyną strachu jest drzewo stojące za oknem. Przysłonięcie okna roletą i drzewo za oknem oświetlone latarnią okazało się być niezbyt przyjemnym widokiem - zwłaszcza gdy wiatr był mocniejszy.

Wzięłam wieczorem siostrę do jej pokoju i spytałam wprost; czy właśnie tego drzewa się boi.
Nic nie odpowiadając przytaknęła mi i spuściła głowę jakby była czemuś winna. Zaproponowałam więc Oli, że mogłybyśmy przestawić łóżko, tak by nie widziała okna na wprost gdy zasypia i gdy się w nocy budzi. Przestawiłyśmy całkowicie łóżko. Ola od razu ochoczo została sama w swoim pokoju. Chciałam ją nauczyć, że może warto czasem spojrzeć z innej perspektywy. Od tego czasu moja siostra śpi sama i niczego się nie boi w swoim pokoju.

BAJKA O DZIELNYM ANTKU

Dawno dawno temu, za siedmioma górami i za siedmioma lasami było sobie królestwo Odwaga. Mieszkańcy tego królestwa byli bardzo odważni i dzielni. Nigdy niczego się nie bali. Lubili wyprawiać się na długie podróże, podczas których poznawali leżące dalej miasta i miasteczka. Zawsze z podróży przywozili piękne rzeczy, skarby i dużo historii o obcych krajach i ich mieszkańcach, które opowiadali sobie w długie wieczory. Obok królestwa Odwaga leżało królestwo Uśmiech. Mieszkańcy tego królestwa byli zawsze radośni, cieszyli się z każdego dnia i każdej małej przyjemności. Czasem zdarzyło im się zasmucić, ale wtedy szybko odnajdowali w sobie nową siłę, nowy powód do radości i znów byli szczęśliwi i weseli. Dużo tam było radości i śmiechu. Mieszkańcy Uśmiechu i Odwagi często odwiedzali się nawzajem i bardzo się lubili. Wspólnie urządzali zabawy, coroczne festyny. To były piękne czasy. Aż do pewnego pamiętnego dnia...

Tego dnia w królestwie Uśmiech pojawił się straszny Potwór, ziejący ogniem. Potwór miał cztery pary oczu, po jednej na każdą stronę świata, i kilku par łap do chwytania śmiałków, którzy odważą się zakłócić jego spokój. Miał dziwną zdolność - kiedy tylko ktoś znalazł się obok niego, straszny stwór wysysał z niego całą odwagę, a z nią - całą radość i spokój. Potwór żywił się radością i spokojem ludzi.

Wszyscy mieszkańcy Uśmiechu przerażeni rozpierzchli się w popłochu. Część z nich schroniła się w Mieście Odwaga, prosząc jego dzielnych mieszkańców, by pomogli im wygnać strasznego stwora. Król Odwagi, obawiając się, że Potwór niebawem sięgnie i po jego królestwo, obwieścił wszystkim mieszkańcom: "Ten, kto odważy się stanąć przed Potworem i pokona jego straszną moc, otrzyma w nagrodę rękę królewny". Wielu próbowało podjąć się tego zadania. Najbardziej odważni ruszali do Uśmiechu, uzbrojeni w tarcze i miecze, ale za każdym razem wracali smutni, wystraszeni, bez mieczy i tarcz. Żaden z nich nie zdobył się na to, by walczyć z Potworem. Jedni uciekali, gdy tylko usłyszeli, jak Potwór się zbliża, inny chowali się i zastygali w bezruchu, by uciec, kiedy tylko Potwór się oddali. Lęk ogarnął królestwo Odwaga. Jego mieszkańcy jeden po drugim, tracili swoją słynną odwagę. Po jakimś czasie żaden z najdzielniejszych mieszkańców Odwagi nie chciał zmierzyć się z potworem.

Pewnego dnia, przed Królem stanął dzielny Antek. Nie miał zbroi, ani miecza. Król zawołał: "Chłopcze, nie lękasz się strasznego Potwora? Nie tacy jak Ty próbowali z nim się zmierzyć!". "Nie lękam się Panie, pozwól mi stanąć z nim do walki" odparł chłopiec. Król dał wiec Antkowi miecz i tarczę i wskazał mu drogę, jaką najszybciej trafi do kryjówki potwora i pożegnał go, życząc szczęścia w walce z Potworem i prędkiego powrotu do królestwa.

Dzielny Antek ruszył do królestwa Uśmiech. Wędrował trzy dni i trzy noce. Mijał rozległe pola, srebrzyste strumyki i słoneczne łąki. Im bliżej do Uśmiechu, tym robiło się ciemniej i straszniej. Trzeciego dnia Antek dotarł do królestwa Uśmiech. Mijał opustoszałe i wyludnione ulice. Wołał głośno "Jest tu kto?", ale odpowiadało mu tylko echo "kto...kto...kto...". Zaczął wiec śpiewać i pogwizdywać, by dodać sobie odwagi, bo czuł, że jest już blisko celu swojej wędrówki. Gdy zapadł zmierzch, Antek dotarł do lasu na obrzeżach królestwa. W lesie tym, jak powiedział Król, miała być kryjówka Potwora. Antek słyszał w oddali jego przeciągłe ryki i głuche uderzanie o ziemię potężnych łap. Echo podwajało te straszne odgłosy, czyniąc jej jeszcze głośniejszymi i straszniejszymi. Strach przez chwilę opadł na dzielne serce chłopca, ale odepchnął go od siebie powtarzając w myślach "Nie boję się ciebie Potworze, pokonam Cię". Myśl o domu i bliskich mu osobach dodawała Antkowi sił. Zaczął cicho skradać się przez las. Gałęzie torowały mu drogę i drapały twarz, ale tarcza od króla chroniła go od bolesnych zadrapań, a miecz torował mu drogę w gęstwinie. W ciemności widział ogniste smugi i czuł na skórze coraz mocniejszy żar od ognia, który Potwór wyrzucał ze swojej gardzieli. I nagle zobaczył go - olbrzymi stwór stał na czterech z dwunastu swoich łap i teraz wpatrywał się w Antka ognistymi ślepiami. Ruszył w jego stronę, a Antek wyskoczył mu naprzeciw. Chłopiec wyciągnął przed siebie tarczę i miecz od króla, a te zalśniły w ciemności, oślepiając Potwora na chwilę. Rozwścieczony, chwycił Antka w swoje wielkie szpony. Do tej pory nikt nie ośmielił się zakłócić jego spokoju i nikt nie doszedł aż do jego kryjówki. Potwór zaryczał przeciągle i już, już miał wyssać z dzielnego śmiałka wszystkie jego dobre myśli i uczucia, jego radość, spokój i odwagę, gdy Antek krzyknął donośnym głosem "Nie boję się Ciebie, nie boję się!" i ranił potwora prosto między jego wielkie oczy. I wtedy stała się rzecz nadspodziewana. Zraniony Potwór rzucił Antka o ziemię i zaczął maleć - coraz bardziej i bardziej, aż stał się zupełnie malutki, a w końcu - zupełnie zniknął.

Antek wstał i rozejrzał się wokół siebie. Poczuł na twarzy podmuch wiatru, a na niebie zobaczył wznoszącą się tarczę słońca. Wstawał nowy dzień. Potwór został pokonany. Odwaga Antka, by stanąć przed Potworem, odebrała bestii największą broń - sianie lęku przed nieznanym. Antek pierwszy odważył się zmierzyć ze swoim lękiem i dzięki temu udało mu się go pokonać. Wrócił do Królestwa Odwaga, gdzie szczęśliwy król oddał mu rękę swej córki, a uradowani mieszkańcy królestwa Uśmiech obwołali Antka swoim królem. Królestwo Uśmiech na powrót zapełniło się mieszkańcami. Powróciły radość i spokój. Mieszkańcy obu królestw jak dawniej odwiedzali się i radowali. Antek zasiadł na tronie królestwa Uśmiech i razem z królewną zamieszkał w zamku, wybudowanym na miejscu dawnej kryjówki Potwora. Żyją tam szczęśliwie do dziś dnia.

KONIEC

Jesteś psychologiem, terapeutą, pedagogiem lub studentem chcącym wykonywać w przyszłości taki zawód? A może rodzicem, który zna problem lęku u dziecka? Wyzwól swoją kreatywność! Stwórz opowiastkę, historyjkę, rysunek, metaforę, która pomoże oswoić lęk najmłodszym. Do wygrania zestawy książek: Program Zaradny Kot oraz Program Lęk.

Jak radzić sobie z lękiem u dziecka? Jak oswajać je z trudnymi życiowymi sytuacjami? Napisz opowiastkę, metaforę, historyjkę lub stwórz rysunek/grafikę, która według Ciebie pomogłaby pokonać strach najmłodszym. Nagrodami w konkursie są zestawy książek: Program Zaradny Kot oraz Program Lęk:

TERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA ZABURZEŃ LĘKOWYCH U DZIECI Podręcznik terapeuty. Program "Zaradny Kot"
TERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA ZABURZEŃ LĘKOWYCH U DZIECI Zeszyt ćwiczeń. Program "Zaradny Kot"
TERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA ZABURZEŃ LĘKOWYCH U MŁODZIEŻY Podręcznik terapeuty. Program "Lęk"
TERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA ZABURZEŃ LĘKOWYCH U MŁODZIEŻY Zeszyt ćwiczeń. Program "Lęk"

Konkurs trwał od 23 maja do 9 czerwca 2013