IT-SELF Małgorzata Osipczuk, www.it-self.pl, www.terapia-par-wroclaw.com
Forum Reklama Kontakt

Portal Pomocy Psychologicznej

Piątek 8 listopada 2024

Szukaj w artykułach

Wszystkie artykuły...

Artykuły

PODSTAWY O PODSTAWOWEJ - CZYLI CZYM JEST PODSTAWOWY PROGRAM TERAPII UZALEŻNIEŃ?

Autor: Paulina Chocholska

Źródło: www.psychotekst.pl

Przyjęcie do podstawowego programu terapii uzależnień zawsze jest poprzedzone indywidualną konsultacją z terapeutą. W trakcie konsultacji informuje on o możliwych miejscach podjęcia leczenia oraz sugeruje najkorzystniejszą w tym przypadku formę.

Podobnie jak na detoksie, w programie terapii podstawowej są osoby, które zdecydowały się na leczenie same oraz te, które są do tego zobowiązane wyrokiem sądu. Mają one jednak takie same prawa i obowiązki w trakcie uczestnictwa w takim programie.

Podstawowy program terapii uzależnień możemy odbyć w następujących miejscach:

  1. Całodobowy Oddział Terapii Uzależnień (COTU). Pobyt tutaj trwa około 4-6 tygodni, w zależności od ośrodka, w jakim decydujemy się na leczenie. Na ogół jest to jednak 6 tygodni, nie przyjął się u nas 28-dniowy program, jaki stosuje się w stanach Zjednoczonych (zainteresowanych odsyłam do filmu "28 dni" z Sandrą Bullock w roli głównej). W trakcie "turnusu" przechodzimy cały cykl zajęć, o których poniżej. Możliwe są przepustki na wizyty u lekarzy specjalistów. W wyznaczone dni możliwe są odwiedziny osób z zewnątrz. Na czas pobytu w oddziale dostajemy zwolnienie lekarskie. Do większości oddziałów należy zgłaszać się wcześniej - niekiedy czas oczekiwania na przyjęcie wynosi kilka tygodni. Jest także możliwość przejścia na oddział prosto z oddziału OLAZA - czyli z odtrucia, detoksu (opisanym w artykule: Detoks (OLAZA) - kiedy i po co? Co tu leczą? ).
  2. Dzienny Oddział Terapii Uzależnień (DOTU) Tu leczenie trwa około 8 tygodni. Przychodzimy do oddziału rano, odbywają się zajęcia, z przerwą na obiad na terenie ośrodka. Zajęcia trwają do popołudnia - najczęściej do godziny 15 lub 16, od poniedziałku do piątku. Na czas leczenia także otrzymujemy zwolnienie lekarskie z pobytu w szpitalu.
  3. Poradnia lub przychodnia terapii uzależnień. Tu sposób organizacji zajęć zależy od placówki. Najczęściej są to zajęcia popołudniowe, 2-3 razy w tygodniu, o stałej porze, 2-3 godzinne. Zdarzają się też grupy przedpołudniowe dla osób niepracujących lub pracujących na popołudniową zmianę. Ta forma terapii jest najlepsza dla osób, które z różnych przyczyn, rodzinnych lub zawodowych, nie mają możliwości odbycia terapii na oddziale szpitalnym. To leczenie może trwać od kilkunastu tygodni do 6-8 miesięcy.

Każda z tych możliwości terapii, czy to w oddziale, czy w poradni, obejmuje podobne zajęcia. Zajęcia to: mini-wykłady, ćwiczenia scenek z życia codziennego, wymiana doświadczeń i wzajemne wsparcie, trenowanie zachowań asertywnych, czytanie prac tematycznych.

Na początku otrzymujemy wiedzę o chorobie alkoholowej, potem odnosimy ją do siebie - czyli sprawdzamy, przeglądając swoje życie z pomocą terapeutów, czy jesteśmy uzależnieni, czy też nie. Jeśli wszystko wskazuje na to, że tak - otrzymujemy fachową pomoc. Obejmuje ona między innymi:

  • naukę zdrowszych niż picie sposobów radzenia sobie z napięciem i stresem,
  • poszukiwanie osób, które mogą być pomocne w zmianach, które zaczynamy wprowadzać w swoje życie,
  • ćwiczenie odmawiania picia osobom, które nam to proponują,
  • odnajdywanie swoich mocnych stron i pracę nad ich umiejętnym wykorzystywaniem w trzeźwym życiu.

Na tym etapie terapii kładziony jest też mocny nacisk na dbanie o zdrowie: terapeuci zalecają wizyty u lekarzy specjalistów, wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych (w myśl zasady "w zdrowym ciele zdrowy duch").

Ważną częścią podstawowego programu terapii uzależnień są indywidualne rozmowy z terapeutą prowadzącym.

Po odbyciu programu podstawowego powinniśmy już mieć pewne rozeznanie, czym jest uzależnienie i jak się z nim obchodzić (czyli jak to zrobić, żeby utrzymywać abstynencję) oraz czy jesteśmy uzależnieni i jak daleko zaszła nasza choroba - czyli co wskutek picia popsuło nam się w życiu i co dalej w związku z tym dobrze byłoby zrobić. Ważne jest, żebyśmy kończąc ten etap terapii mieli ogólną wizję tego, jak dalej zamierzamy walczyć ze swoją chorobą i konkretny plan, jak ową wizję będziemy realizować. Powinniśmy być także zaopatrzeni w telefony i adresy, pod którymi możemy uzyskać dalszą pomoc.

Źródło: www.psychotekst.pl

(publikacja: 2005-06-27)

<< powrót

Wszystkie artykuły...

Wszelkie prawa zastrzeżone © Copyright 2001/2024 Psychotekst.pl